Zespół Szkół i Placówek w Radziejowie

Treść strony

  • Na scenie, po prawej stronie przy stoliku siedzą dziewczyna i chłopak w garniturze. Czytają do mikrofonu tekst. Na ścienie...

I ciągle widzę ich twarze... Ich nie ma...

31 października 2025 roku był w naszej szkole dniem pełnym refleksji i zadumy. W przeddzień Wszystkich Świętych w auli szkolnej odbył się okolicznościowy apel przygotowany przez Samorząd Uczniowski pod opieką p. Magdaleny Bugalskiej. Krótki, refleksyjny i wzruszający program przybliżył atmosferę i nastrój listopadowego święta oraz skłonił do przemyśleń na temat sensu życia i przemijania. Szczególnie ważnym momentem apelu było obejrzenie prezentacji poświęconej tym, których nie ma wśród nas, którzy byli związani z naszą szkołą. Uczniowie odczytali nazwiska zmarłych nauczycieli i pracowników naszej szkoły. Świat bez nich już nigdy nie będzie taki sam. Jednak wszyscy wiemy, że człowiek żyje tak długo, jak długo trwa pamięć o nim. Minutą ciszy uczciliśmy pamięć zmarłych nauczycieli, pracowników, absolwentów naszej szkoły, naszych bliskich i przyjaciół. Na zakończenie wysłuchaliśmy piosenki „Zegarmistrz światła” oraz wiersza ks. Jana Twardowskiego „Śpieszmy się kochać ludzi…”. Przedstawiciele Samorządu Uczniowskiego wraz z przewodniczącymi klas odwiedzili radziejowski cmentarzy, gdzie w ciszy i skupieniu zapalili znicze na grobach zmarłych nauczycieli i pracowników naszej szkoły. Pamiętajmy nic nie jest nam dane na zawsze. Nasze życie jest tylko jedną chwilką we wszechświecie. Dlatego zastanówmy się nad tym, jacy jesteśmy dla innych ludzi. Nie umiera ten, kto trwa w pamięci żywych. Pamiętajmy o naszych bliskich zmarłych nie tylko w listopadowy czas zadumy, ale każdego dnia wspomnijmy o nich w ciszy w naszych myślach… „I ciągle widzę ich twarze… Ich nie ma…”

  • Na scenie stoi dziewczyna w czarnej, krótkiej sukiennce i trzyma w ręku mikrofon. Przed nią palą się dwie świece. W tle...
  • W auli szkolnej, na kszesłach w kilkunastu rzędach siędzą uczniowie liceum. W pierwszym rzędzie, między uczniami siedzi...
  • Na scenie stoją: dziewczyna w białej bluzce i chłopak w czarnym garniturze. W tle ściana z cegieł. Przed nimi siedzi...
  • Na ścianie z cegieł wisi ekran projekcyjny, na którym wyświetlane jest czarno-białe zdjęcie.
  • Dziewczyna w bordowym, długim płaszczu pochyla się nad grobem i zapala znicz.
  • Dziewczyna w bordowym, długim płaszczu pochyla się nad grobem i zapala znicz. Za nią w rzędzie soi kilkanaście osób.